จะเนียตละหมาดตอนใหน
การเนียตละหมาดเป็นประเด็นถกเถียงกันมากในอดีตว่า เวลาละหมาดแล้วเนียตตอนใหน
อิหม่ามชาฟิอี (ร.ฮ) กล่าวว่า
وَالنِّيَّةُ لَا تَقُومُ مَقَامَ التَّكْبِيرِ وَلَا تَجْزِيهِ النِّيَّةُ إلَّا أَنْ تَكُونَ مع التَّكْبِير لَا تَتَقَدَّمُ التَّكْبِيرَ وَلَا تَكُونُ بَعْدَهُ
และการเนียต นั้น มันไม่ได้แทนที่ของการตักบีร และการเนียตนั้นจะใช้ไม่ได้นอกจาก มันต้องพร้อมกับการตักบีร มันจะไม่อยู่ก่อนการตักบีรและจะไม่อยู่หลังจากจากการตักบีร - อัลอุม ๑/๑๒๑
อิหม่ามอันนะวาวีย์ (ร.ฮ)กล่าวว่า
قَالَ الشَّافِعِيُّ رَحِمَهُ اللهُ فِى الْمُخْتَصَرِ : وَإِذَا أَحْرَمَ نَوَى صَلاَتَهُ فِي حَالِ التَّكْبِيْرِ لاَبَعْدَهُ وَلاَ قَبْلَهُ وَقَالَ أَبُوْ حَنِيْفَةَ وَأَحْمَدُ يَجُوْزُ أَنْ تَتَقَدَّمَ النِّيَّةُ عَلَى التَّكْبِيْرِ بِزَمَانٍ يَسِيْرٍ بِحَيْثُ لاَ يَعْرِضُ شَاغِلٌ عَنِ الصَّلاَةِ وَقَالَ يَجِبُ أَنْ تَتَقَدَّمَ النِّيَّةُ عَلَى التَّكْبِيْرِ وَيُكَبِّرَ عَقِبَهَا بِلاَ فَصْلٍ وَلاَ يَجِبُ فِى حَالِ التَّكْبِيْرِ. وَقَالَ أَبُوْ يُوْسُفَ وَغَيْرُهُ مِنْ أَصْحَابِ أَبِى حَنِيْفَةَ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ قَاصِدًا صَلاَةَ الظُّهْرِ مَعَ الاِمَامِ فَانْتَهَى إلَيْهِ وَهُوَ فِى الصَّلاَةِ فَدَخَلَ مَعَهُ فِيْهَا وَلَمْ يَحْضُرْهُ أنَّهَا تِلْكَ الصَّلاَةُ أَجْزَأَهُ
และชาฟิอี (ร.ฮ)ได้กล่าวไว้ใน อัลมุคตะศอรฺ ว่า " และเมื่อทำการตักบีรเตาะติลเอียะรอม เขาก็เนียตละหมาดของเขาในขณะที่ตักบีร จะไม่อยู่ก่อนหรือหลังจากตักบีร ,อบูหะนีฟะฮและอะหมัด อนุญาตให้การเนียตอยู่ก่อนตักบีรได้ ด้วยเวลาเล็กน้อย โดยที่อย่าให้ปรากฏสิ่งที่ทำให้สาละวนจากการละหมาด และเขา(อะหมัด) กล่าวว่าวายิบ(จำเป็น)ให้การเนียตก่อนการตักบีร และให้เขาตักบีรถัดจากการเนียต โดยไม่แยกจากกันและไม่จำเป็นต้อง(ต้องเนียต)ในขณะตักบีร และอบูยูซูฟและคนอื่นจากเขา จากบรรดาศานุศิษย์ของอบีหะนีฟะฮ กล่าวว่า "เมื่อออกจากสถานที่อาศัยของเขา โดยเจตนา จะละหมาดซุฮรี พร้อมกับอิหม่าม แล้วเขาก็ถึงไปยังอิหม่าม โดยที่อิหม่ามอยู่ในละหมาด(หมายถึงกำลังละหมาด) แล้วเขาผู้นั้นก็เข้าสู่ละหมาดพร้อมกับอิหม่าม โดยที่การเนียตละหมาดนั้นไม่ได้ปรากฏในใจของเขา (ในขณะนั้น) ก็ถือว่าใช้ได้ - อัลมัจญมัวะ ชัรหอัลมุฮัซซับ ๑/๒๗๗-๒๗๘
....................
เนียตตอนใหน?
นักวิชาการเห็นต่างดังนี้
๑. ชาฟิอี ต้องเนียตพร้อมกับตักบีร
๒. อบูหะนีฟะฮ และอิหม่ามอะหมัด ให้เนียตก่อนตักบีรเล็กน้อย(ไม่นาน)
๓. ศิษย์อบูหะนีฟะฮ บางท่าน เนียตตอนออกจากบ้านไปมัสยิดก็ใช้ได้
๔. มัซฮับมาลิก เนียตก่อนตักบีรได้ แม้จะเป็นระยะเวลายาวนานก็ตามตราบใดไม่เปลี่ยนเนียตไปเป็นอย่างอื่น
อิบนุอับดิลบัร (ร.ฮ) กล่าวว่า
وتحصيل مذهب مالك أن المصلي إذا قام إلى صلاته أو قصد المسجد فهو على نيته وإن غابت عنه إلا أن يصرفها إلى غير ذلك
สรุปมัซฮับมาลิก คือ แท้จริงผู้ที่ละหมาด เมื่อเขาจะละหมาดของเขาหรือประสงค์จะไปละหมาดที่มัสยิด เขาก็อยู่บนการเนียตของเขาและแม้ว่า มัน(การเนียต)นั้นจะหายไปจากเขาก็ตาม ยกเว้น เขาเปลี่ยนมัน(การเนียต)ไปเป็นอื่นจากดังกล่าว - อัลกาฟีย์ ฟี ฟิฮอะฮลิลมะดีนะฮ อัลมาลิกีย์ ของอิบนุอับดิลบีร หน้า ๓๙
>>>>>>>>>>>>>>
มาดูฟัตวา ชัยคุลอิสลามอิบนุตัยมียะฮ(ร.ฮ)
وَسُئِلَ عَمَّنْ يَخْرُجُ مَنْ بَيْتِهِ نَاوِيًا الطَّهَارَةَ أَوْ الصَّلَاةَ . هَلْ يَحْتَاجُ إلَى تَجْدِيدِ نِيَّةٍ غَيْرِ هَذِهِ عِنْدَ فِعْلِ الطَّهَارَةِ أَوْ الصَّلَاةِ ؟ أَوْ لَا ؟ وَهَلْ التَّلَفُّظُ بِالنِّيَّةِ سُنَّةٌ أَمْ لَا ؟ .
และเขา(อิบนตัยมียะฮ) ถูกถามเกี่ยวกับผู้ที่ออกจากบ้านของเขา โดยเนียตทำความสะอาดหรือเนียตละหมาด,ว่าเขาจำเป็นจะต้องเนียตใหม่อื่นจากนี้หรือไม่ ขณะที่เขาทำความสะอาดหรือทำการละหมาดหรือว่าไม่ต้องเนียตใหม่? และการกล่าวคำเนียต เป็นสุนนะฮหรือไม่?
فَأَجَابَ : الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ سُئِلَ الْإِمَامُ أَحْمَد عَنْ رَجُلٍ يَخْرُجُ مِنْ بَيْتِهِ لِلصَّلَاةِ هَلْ يَنْوِي حِينَ الصَّلَاةِ ؟ فَقَالَ : قَدْ نَوَى حِينَ خَرَجَ وَلِهَذَا قَالَ أَكَابِرُ أَصْحَابِهِ - كالخرقي وَغَيْرِهِ - يُجْزِئُهُ تَقْدِيمُ النِّيَّةِ عَلَى التَّكْبِيرِ مِنْ حِينِ يَدْخُلُ وَقْتُ الصَّلَاةِ وَإِذَا كَانَ مُسْتَحْضِرًا لِلنِّيَّةِ إلَى حِينِ الصَّلَاةِ أَجْزَأَ ذَلِكَ بِاتِّفَاقِ الْعُلَمَاءِ . فَإِنَّ النِّيَّةَ لَا يَجِبُ التَّلَفُّظُ بِهَا بِاتِّفَاقِ الْعُلَمَاءِ
เขาตอบว่า "มวลการสรรเสริญเป็นสิทธิของอัลลอฮ พระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก" อิหม่ามอะหมัด ถูกถามเกี่ยวกับ ชายคนหนึ่ง ที่ออกจากบ้านของเขา เพื่อละหมาด เขาจะเนียตขณะที่ละหมาดหรือ? เขา(อิหม่ามอะหมัด)กล่าวว่า "แท้จริงเขาเนียตขณะที่เขาออก(จากบ้าน) และเพราะเหตุนี้ บรรดาศานุศิษย์ระดับอวุโสของเขาเช่น อัลคอ็รกีย์ และคนอื่นจากเขา ถือว่า การเนียตก่อนการตักบีร ในขณะที่เข้าเวลาละหมาด นั้นใช้ได้ และเมื่อปรากฏว่า การเนียตยังคงอยู่ในใจจนกระทั่งละหมาด ดังกล่าวนั้นใช้ได้ ด้วยมติเห็นฟ้องของบรรดานักปราชญ์ และแท้จริงการเนียตนั้น ไม่จำเป็นต้องกล่าวมันเป็นถ้อยคำ ด้วยมติเห็นฟ้องของบรรดานักปราชญ์ - มัจญมัวะอัลฟะตาวา ๒๒/๒๒๘
..............ง
จะพบว่า คนบางคน ที่อ้างมัซฮับชาฟิอียะฮ การเนียตและการตักบีร ของเขา กว่าจะสตาร์ทติดแล้วเข้าเกียร์ได้ก็ตักบีรหลายครั้งและยาวจนเกือบจะสิ้นลมปราณ
ทั้งนี้ เพราะในขณะที่อ่านอุศอ็ลลีและพอเวลากล่าวตักบีรเราะติลเอียะรอมนั้น เขาอ่านคำเนียตในใจว่า "ข้าพเจ้าละหมาดฟัรดูมัฆริบ ๓ รอ็กอัต ตามอิหม่ามเพื่ออัลลอฮ" ให้คำนี้อยู่ในระหว่างกล่าวคำว่า "อัลลอฮุอักบัร" ห้ามอยู่ก่อนห้ามอยู่หลังตักบีร " เลยเป็นเหตุให้บางคนสตา์ทเครื่องหลายครั้งกว่าจะเนียตได้ และตักบีรยาว และยาว ปานจะขาดใจ
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น