[الحق حق وإن استقبحه الناس، والباطل باطل وإن استحسنه الناس، فصح أن الاستحسان شهوة، واتباعُ للهوى وضلال، وبالله تعالى نعوذ من الخذلان] (196/2) من الإحكام في أصول الأحكام
ความจริง คือ ความจริง แม้ว่า มนุษย์ จะเกลียดชังมัน(หาว่าไม่ดี)ก็ตาม และ ความเท็จ คือ ความเท็จ แม้ว่ามนุษย์จะคิดเห็น ว่าดีก็ตาม ดังนั้น ที่ถูกต้องคือ การใช้ความ คิดเห็นว่าดี นั้น คือ ตัณหา คือ การตามอารมณ์ และเป็นการลุ่มหลง เราขอความคุ้มต่ออัลลอฮ ให้พ้นจากความผิดหวังทั้งหลายด้วยเถิด - อัลอะหกาม ฟีอุศูลุ้ลอะหกาม เล่ม 2 หน้า 196
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น